امین نادی هنرمند چند رسانه‌ای و فیلم‌ساز است. او به دنبال کاوش در مفاهیم نوستالژی، زمان و فضا، حافظهٔ فردی و جمعی، از ابعاد آرمان‌شهری، آینده‌نگر و گذشته‌نگر نوستالژی مبتنی بر آرای لانا بویم و روابط عرفانی آن با فلسفهٔ اشراقی مبتنی بر آرای سهروردی به عنوان نقطهٔ عزیمت بهره می برد. تمرکز وی در پرکتیس هنری بر رسانهٔ جدید، چیدمان های صوتی-تصویری و هنرهای تلفیقی ست و از مدیوم های مستند، اشیاء یافت شده شهری، نور، عناصر انعکاسی، شفاف و تنوعی از رسانه های دیجیتال بهره می برد.
او علاقه‌مند به مکان‌نگاری گذشته ای ست که با نگاهی به تاریخ و اکنون تفسیر شده است. به عقیدهٔ او، امروز، به تاریخِ آینده، دست‌کم صفحات سفید و به حاشیه رانده شدهٔ تاریخ، بدل خواهد شد. بنابراین، بشریت، اکنون، تاریخ آینده را با پژواکی از گذشته شکل می دهد. در مواجهه با میل روز افزون بشر برای پیشرفت که به واسطهٔ آن، اکنون را مصرف کرده، گذشته را دور انداخته یا متروک رها می کند، بشر در طول زمان، ممکن است طعمهٔ کارهای خود شود. زمان حال، مغلوب لحظهٔ بعد از خود می شود تا پیشروی کند. به عبارت دیگر، گاه شاید چیزی از گذشته باقی نماند که حتی به عنوان نقطهٔ عزیمتی برای بازیابی گذشته، مورد استفاده قرار بگیرد.
امین نادی کارشناسی ارشد خود را در رشتهٔ فیلم و هنرهای جدید از دانشگاه وینزر کانادا دریافت کرده است. او به عنوان یک هنرمند تصویربنیان مستقل با تمرکز بر رسانه‌های مستند و با رویکردی بینارشته ای فعالیت می کند.
