پرچمی برای هیچ کشور: تاریخ آلترناتیو ویران‌شهر
جستاری به بهانهٔ نمایشگاه «بازآرایی گورستان» از آیدین باقری امین نادی اسفند ۱۴۰۲ حافظهٔ اجتماعی جامعهٔ ایران، در نقطه‌ای از یک بی زمانی محض که سرآغاز رکود و ویرانی[1] ست، متوقف شده و هر آنچه از پس آن حادث می‌شود، تقلایی بی‌ثمر است که حاکی از گسستی تدریجی با هویت فرهنگی-اجتماعی اوست؛ این تردیدِ شناختی […]
مجسمه زدایی
امین نادی لوح اعظم چهاربر برنجی، از نام موکلان، اعداد و ابجد کبیر و وسیط در طریقهٔ کشف الأسرار پیکره های مفقودی؛ صفحه ای محفوظ و سفید از طلسمات و تعویذات در طرز استخراج اسامی و تسخیرات؛ نقاط قرمز و علائم توپوگرافیک بر روی نقشهٔ رقومی شهر تهران؛ مصاحبه هایی در باب تاریخ تحولات […]
یک بعلاوهٔ دوازده تز در باب بی چهره
امین نادی قفس مقدس با لوله های در هم تنیده که این روزها در گوشه و کنار شهر مماس با سازه های شهری به اوج می روند، به حافظه زدایی گذشته برخاسته اند. همزمان نسلی سرخورده و خودباخته از گذشته ای بی سرانجام نه احساس بودن می کند و نه چشم اندازی به آینده […]
نهفتگی
امین نادی نمایشگاه نهفتگی از فاصله زمانی بین مواجهه با عامل بیماری زا و ظهور علائم بیماری می گوید. از تکثر عواملی سخن می گوید که با ظاهری زیبا و مولکولی تاثیراتی بلند مدت و سیطره ای مزمن در تخریب و نابودی هر چیزی دارند. مهمانانی در کالبد میزبان که ظاهری گول زننده دارند […]
علیه امر مکرر
دربارهٔ «مرا به نام خطاب کن» از محمد پرویزی امین نادی هر لحظه، حافظه ایست که در ما و اشیا رسوب می کند و به میزان رابطهٔ درونی حافظه با آدمی، لحظات، خاطرات را در خویش ضمیمه دارند. بدین معنا که خاطره اصالت خویش را از آدمی به عنوان سوژه می گیرد. لحظهٔ اکنون، […]
ضرورت عکس به‌مثابه آرشیو در پروژه‌های هنری
مصاحبه با محمود کتبی شما رسانه عکاسی را در نسبت با پروژه‌هایتان چطور تبیین می‌کنید یا چطور می‌فهمید؟ + از نظر من عکاسی از چیزی نیست، عکاسی برای چیزی است. عکاسی وجه توصیفی ندارد، بیشتر پدیدارکردن است. مخصوصاً زمانی که از عکاسی معاصر صحبت می‌کنیم؛ در واقع بیشتر نشان دادن چیزهایی است که وجه بصری […]
بازتولید وارونگی یا بحران هستی شناسی وارونگی در عکاسی
مصاحبه آیدین باقری با هوفر حقیقی شاید می‌بایست با یک بازنگری شروع کنیم؛ بد نیست به تعریف مبانی در وضعیت اکنون بازگشتی داشته باشیم امروز شما عکاسی ژانر مستند اجتماعی را با تمام فراز و نشیب‌ها چطور تعریف می‌کنید؟ + خب مستند اجتماعی سابقه زیادی دارد و به قدری بوده که فراز و نشیب‌‌های زیادی […]
ناعکاسی
[نا]عکاس؛درستایش آماتور بودگی من این مجموعه را آماتورگری می نامم؛ دقیقا به معنی عملی که نیروی محرک آن را عاطفه و غمخواری، ونه سودجویی و خودخواهی کوته فکرانه تکرشته کاری، تامین کند. ادوارد سعید [نا]عکاس پرسونایی آشناست و نه قطعاً به واسطه میان مایه‌گی و در دسترس بودن رسانه عکاسی برای همگان. اضافه شدن پیشوند […]
متافور،یک کالکتیو تصویر-بنیان
اینکه چند نفر علاقه مند به هنر آن هم از جنس معاصر یک روز نه آنچنان سرد و گرم کنار یکدیگر جمع شوند٬ سنت تازه ای نیست. اما اینکه محصول گردهم جمع شدنشان منتهی به خلق ایده شود برای تشکیل گروهی که مسیرهای تازه ای کشف کند شاید قابل تامل باشد. متافور از این قاعده […]
گلوله نقره ای، حرکت با تصویر
هیچ‌گاه پیش‌تر میدان پیکار خاموشی را ندیدم که (من) علیه پدرانمان به راه انداخته بود. اکنون پی می‌بریم که ناخواسته چه‌ها ویران کرده‌ایم و به آخر رسانده‌ایم. گفت‌و‌گو بر سوگ عظمت از دست رفته می‌نشیند. والتر بنیامین سیاست هر قومی همانی‌ست که در خیالش می‌پروراند. کلیفرد گیرتز ما شدن یا ما بودن حلقه مفقوده‌ای است […]